Izrael: Mapa Mitzpe Ramon w listopadzie: średnia pogoda i klimat Chesz zwiedzić Mitzpe Ramon w Izrael w listopad : sprawdź jaka jest pogoda i normy sezonowe tutaj.
Przystawki, które podawane są w Izraelu to: babaganusz (puree z pieczonego bakłażana), kibbe (krokiety z siekanego mięsa oraz pszenicy bulgur, do których dodane są cebula i orzeszki piniowe), tabuleh (kuskus wraz z drobo posiekanymi liśćmi mięty, natki pietruszki, pomidorów, ogórka, cytryny, cebuli dymki oraz oliwy) oraz humus (pasta z ciecierzycy wraz z oliwą, cytryną i czosnkiem).- zobacz nasza ofertę hoteli w Tel Aviv Co warto zobaczyć?Białe Miasto – jest to określenie dotyczące około 5 tysięcy budynków wybudowanych z stylu Bauhaus. Większość z nich pomalowanych jest na biały kolor, dlatego Tel Aviv nazywany bywa czasem „Białym Miastem”. Wybudowane są one w stylu Bauhaus. Zostały one wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Są one dziedzictwem narodowym w Jafie – jeden z najstarszych portów na świecie. Nowoczesne doki, galerie sztuki, sklepiki z pamiątkami oraz kawiarnie to miejsca gdzie nie sposób nie zajrzeć. Sprawią, że zwykły spacer nadmorską promenadą będzie wspaniałym przeżyciem. Tuż przy porcie znajduje się nieczynna latarnia morska Jaffa, a także most, na którego balustradzie zobaczyć można symbole znaków zodiaku. Cumują w nim statki wycieczkowe oraz kutry rybackie. Meczet Mahmoudia – jest to budowla pochodząca z 1812r. Jego znaczącą częścią jest XII-wieczna wieża minaretu. W pobliżu znajduje się fontanna, która została wybudowana dla pielgrzymów, a także wieża zegarowa, którą wzniesiono na cześć sułtana tureckiego Abd-ul-Hamida Ziemi Izraela – miejsce, które gromadzi kolekcje dotyczące archeologii, antropologii oraz historii Ziemi Izraela. Podzielone jest ono na kilkanaście tematycznych pawilonów, Pawilon Szkła, Pawilon Ceramiki, Pawilon Etnografii i Folkloru. Zwiedzanie całego muzeum może zająć nawet cały dzień, dlatego polecane są dwie trasy, z których jedna zajmuje cały dzień, a druga pół dnia. Teren muzeum dostępny jest dla osób Żydowskiej Diaspory – ważna instytucja kulturalna Izraela, która w swoich zbiorach zawiera wiele materiałów ważnych dla mieszkańców. Dzieła ukazują dzieje oraz kulturę różnorodnych narodów, gdzie Żydzi podczas Diaspory musieli żyć. Mówi się, że miejsce to łączy naród żydowski ze swoimi korzeniami, a także umacnia żydowską tożsamość narodową. Zobaczyć tam można tradycyjne stroje, książki, zdjęcia, filmy, przedmioty liturgiczne. Jednym z najciekawszych dzieł jest „Ośrodek Dokumentacji Wizualnej”, który posiada największą kolekcję fotografii żydowskiej. Sala Niepodległości (Muzeum Historii Tel Avivu) – muzeum, które oferuje zbiory dotyczące współczesnej historii państwa. Stanowi ono część Muzeum Ziemi Izraela. Większość zgromadzonych przedmiotów jest oryginalna, tylko niektóre zostały odtworzone. Na ścianach widnieją zdjęcia i dokumenty związane z historią niepodległości państwa izraelskiego, oprócz tego zobaczyć można tutaj wiele zaproszeń, notatek i Deklarację Niepodległości. Istnieje również możliwość zobaczenia 16-minutowego filmu, który opisuje wydarzenia z tamtego Palmach – muzeum poświęcone żydowskim oddziałom wojskowym. Jego ekspozycje nie przypominają tych standardowych, bowiem jest to przestrzenna prezentacja połączona z prezentacjami filmów dokumentalnych. By zwiedzić muzeum należy się wcześniej umówić. Zwiedzanie następuje w grupach nie większych niż 25 osób. Jest możliwość skorzystania z przewodnika w językach: angielskim, hiszpańskim, francuskim i rosyjskim – jest to zapis dźwiękowy słuchany przez słuchawki. Plac Rabina – nazwa tego miejsca pierwotnie brzmiała „Plac Królów Izraela”, jednak by uczcić pamięć zamordowanego premiera Icchaka Rabina zmieniono nazwę na obecną. Znajduje się w centrum Tel Avivu, przy ulicy Ibin Gvirol. W 1974r wystawiono tam Pomnik Holokaustu. Obywa się tu wiele uroczystości państwowych, ale też festynów, targów, wieców lub manifestacji. Przy Placu Rabina znajduje się Ratusz, z którego politycy obserować mogli przebieg uroczystości. Wielka Synagoga – największa synagoga w Izraelu, czynna: odbywają się w niej regularnie modlitwy, ćwiczenia, wykłady oraz różne zajęcia edukacyjne. Charakterystyczne dla tego budynku są: duża kopuła, betonowe kolumny oraz wielkie sklepienie. W oknach widnieją witraże, będące replikami tych, które pochodzą z europejskich synagog, które zniszczone zostały w trakcie II wojny św. Piotra – kościół franciszkański zbudowany w 1654r, dwukrotnie niszczony i odbudowywany. Jest on największym budynkiem w Starej Jaffie. Jego wnętrze przypomina wnętrza europejskich katedr: wysokie sklepienia, witraże wykonane przez Franza Xavera Zettlera oraz ściany z marmuru. Msze odbywają się tutaj po angielsku, po włosku, po hiszpańsku, po niemiecku oraz po Al – Bahr – najstarszy meczet w Jaffie. Znajduje się on w porcie Ha’Aliya Hashinya, przez co często nazywany jest „Meczetem Morskim”. Oprócz mieszkańców odziewdza go też dużo rybaków i Azrieli – centrum biznesowo handlowe w Tel Avivie. Złożone jest z trzech drapaczy chmur, które są najbardziej znanymi budynkami w kraju. Każdy z nich ma kształt innej figury geometrycznej, są nimi: kwadrat, koło i trójkąt. W centrum tym znajduje się ambasada Tajwanu. Ogromne budowle służą do wyświetlania różnych komunikatów, np. w Święto Niepodległości wyświetlana jest flaga Izraela. Znaleźć tam można klub fitness, kluby nocne, sale kinowe. Oprócz tego w kompleksie znajduje się czterogwiazdkowy hotel, apteka, mnóstwo restauracji, barów, kawiarni oraz stoisk spożywczych. Jest ono pilnie strzeżone ze względu na zagrożenie Tańca i Teatru Suzanne Dellal – centrum kultury, będące największym w mieście. Złożone jest z czterech budynków, gdzie mają miejsce różne przedstawienia teatralne oraz pokazy tańca współczesnego. Jest ono siedzibą dwóch zespołów tanecznych, wykonujących taniec współczesny: Bat Sheva i Inbal. Park Jarkon – park miejski, znajdujący się nad rzeką Jarkon, zajmujący powierzchnię ok. 380ha. Ze względu na duży obszar terenów trawiastych, które znajdują się na terenie parku, mieści się tu wiele obiektów sportowych, aquapark, ptaszarnia, ogrody botaniczne. Po roku odwiedza go ponad milion gości. Oprócz tego na terenie parku wybudowano dwa miejsca koncertowe, dzięki którym możliwe było zorganizowanie koncertów takich gwiazd jak: Guns N’Roses, Michael Jackson czy Charlesa Clore’a – położony u wybrzeża Morza Śródziemnego park miejski. Zajmuje powierzchnię ponad 1ha. W parku znajduje się budynek Delfinarium, które zostało zamknięte, po czym otworzono w nim dyskotekę, którą również zamknięto. Ponadto mieści się tu Muzeum Niepodległości Etzel, w którym ujrzeć można różne publikacje, dokumenty oraz zdjęcia mające związek z działalnością żydowskiej podziemnej organizacji paramilitarnej ulice Tel AvivuGłównymi ulicami Tel Avivu są Dizengoff St. I Allenby Rd. z czego druga z nich porównywana jest do popularnej w Nowym Jorku Walk Street. Osoby, które mają ochotę pospacerować mogą udać się na Rothschild Blvd – jest ona najpopularniejszą trasą spacerową w Gan Stadium – stadion piłkarski, którego liczba miejsc wynosi niemalże 42 tys. W tym miejscu czasem rozgrywa swoje mecze reprezentacja Izraela w piłce nożnej. By zrobić zakupy warto udać się na najbardziej znany w całym mieście bazar Carmel. Sprzedawana jest tu głównie żywność, ale poza tym kupić tu można także obuwie, odzież, różne sprzęty gospodarstwa domowego, kwiaty oraz inne towary. Jest on czynny cały tydzień, poza szabatem. Okolicą gdzie można udać się do przytulnych kawiarenek i barów jest Dizengoff Square. Wiele osób przybywa tam jeszcze przed zapadnięciem zmroku. Wielbicielom nocnego życia z pewnością spodoba się jedna z największych dyskotek w Tel Avivie – Colosseum, znajdująca się przy HaYarkon – największe miasto w Izraelu pod względem powierzchni jak i ludności, będące jego stolicą. Jest ono centralnym punktem dla judaizmu, chrześcijaństwa oraz islamu. Miasto te głównie jest kojarzone z zabytkami chrześcijaństwa. Odbywa się tutaj dużo wydarzeń kulturalnych – przedstawienia światła i dźwięku na Cytadeli Starego Miasta oraz Festiwal Izraela wraz z przedstawieniami, tanecznymi i warto zobaczyć?Cytadela Dawida – historyczne miejsce, turecka twierdza, będąca częścią systemu obronnego miasta, zabezpieczać miała Bramę Jafską. Od 1939r otwarte jest w niej muzeum palestyńskiego folkloru, które po zniszczeniu w 1948r, zostało otwarte ponownie w 1988r. Przedmioty znajdujące się tam przedstawiają 4000-letnią historię Jerozolimy, ekspozycje są w porządku chronologicznym. Oprócz tego znaleźć można tam mapy, hologramy, rysunki, makiety i modele. Z wieży muzeum podziwiać można widok na Herzla – muzeum biograficzne, prezentujące życie i działalność Theodora Herzla – dziennikarza austrowęgierskiego, mającego żydowskie pochodzenie. Był on twórcą i głównym ideologiem syjonizmu (jest to ruch polityczny i społeczny, który doprowadził w 1948r. do powstania państwa Izrael). Posiada ono 4 sale. Każda z nich dotyczy innego etapu życia Herzla – pierwsza ukazuje jego młodość, druga ukazuje go na Pierwszym Kongresie Syjonistycznym, trzecia pokazuje jego badania naukowe, prowadzone przez niego aż do śmierci, czwarta natomiast porównuje wizję Herzla z współczesną Sztuki Islamskiej – muzeum, do którego ekspozycji zaliczają się tkaniny, biżuteria, przedmioty świąteczne oraz inne elementy sztuki muzułmańskiej. Założone zostało w 1974r. Posiada dziewięć galerii w porządku chronologicznym, które przedstawiają wierzenia i sztukę cywilizacji Waszem – instytut powstały w 1953r, poświęcony ofiarom Holokaustu. W jego skład wchodzi: Nowe Muzeum Historyczne z Salą Imion, w której znajdują się dane ofiar Holokaustu, Izba Pamięci, Ogród Sprawiedliwych, Dolina Zabitych Wspólnot oraz Międzynarodowa Szkoła Nauczania o Holokauście. Na jego terenie znajdują się pomniki upamiętniające zamordowane w czasie Holokaustu dzieci, żydowskich partyzantów i żołnierzy oraz Janusza Korczaka. Muzeum Izraela – muzeum znajdujące się w Jerozolimie, oferujące wiele wystaw, prezentacji, publikacji oraz programów edukacyjnych. Rocznie odwiedza je blisko milion osób. Podzielone jest na cztery części: Skrzydło Sztuki – znajdują się tam ekspozycje stuki europejskiej, izraelskiej, azjatyckiej, afrykańskiej i amerykańskiej oraz ekspozycje Oceanii; Skrzydło Judaików i Etnografii Żydowskiej – znaleźć tu można między innymi makiety synagog i świątyń, żydowskie rękopisy oraz wiele innych cennych ekspozycji pochodzących z żydowskich gmin; Skrzydło Archeologii – tutaj dowiedzieć się można czegoś więcej o historii Ziemi Świętej, ważnym miejscem tutaj jest Sanktuarium Zwojów, w którym przechowywane są rzadkie rękopisy Bilblii, w tym zwoje z Qumran; Skrzydło Młodzieży – w tym miejscu odbywa się realizacja programów edukacyjnych dla dzieci i młodzieży, a także różne pracownie i Rockefellera – muzeum archeologiczne, posiadające najbogatsze zbiory archeologiczne w mieście, jego założycielem był Jakub Hebry Breasted, jego nazwa natomiast wzięła się od nazwiska Johna D. Rockefellera, od którego pozyskane zostały środki finansowe na powstanie Grobu Świętego – bardzo ważna świątynia dla chrześcijan. Znajdują się tu miejsca, gdzie ukrzyżowany został Jezus, tutaj został pochowany, a także tutaj zmartwychwstał. Zawsze znajduje się tu mnóstwo turystów. Na pierwszy rzut oka świątynia ta nie wyróżnia się, jednak po wejściu do środka widzimy Kamień Namaszczenia, gdzie złożone zostało ciało Jezusa po zdjęciu z krzyża. Chyba wszyscy pielgrzymi klękają przed tym miejscem, polewają wodą i wcierają w siebie to, co zostało po obecności Jezusa. Stąd można także udać się do kaplicy Golgoty, gdzie znajdują się 3 ważne stacje drogi krzyżowej. Najważniejszym miejscem tutaj jest Grób Pański, do którego zawsze są długie kolejki. Ściana Płaczu – jest ona jedyną zachowaną częścią drugiej świątyni żydowskiej. Każdy ma szansę pod nią wejść po wcześniejszej kontroli – należy przejść przez bramki oraz pokazać strażnikom bagaż. Strefy dla kobiet i mężczyzn są od siebie oddzielone. Strefa męska jest większa, oprócz tego mężczyźni mogą przejść na stronę kobiecą, odwrotnie jest to niedopuszczalne. Z wyjątkie szabasu i innych świąt żydowskich, fotografowanie i filmowanie jest dozwolone. Znajdując się tu warto zajrzeć do Ogrodu Archeologicznego Ofel, w którym zobaczyć można zachowane fragmenty mostu, który łączył Miasto Dawida z Wzgórzem Świątynnym. Syjon – kolejne ważne miejsce w Jerozolimie. To tu umieszczona została Arka Przymierza, a Salomon miał tutaj swoją siedzibę. Wchodząc po schodkach na Syjon od strony ulicy trafiamy na zieleń oraz ku zdziwieniu boisko do gry w koszykówkę. Kościół Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny – wzniesiony przez cesarza Niemiec Wilhelma II, w tym miejscu według tradycyjnych wierzeń, Matka Chrystusa zakończyła swój ziemski żywot. Przy kościele znajduje się Wieczernik – symbol miejsca pierwszej wieczerzy, bowiem nie ma potwierdzenia, że ostatnia wieczerza odbyła się właśnie tutaj. Oprócz tego znajduje się tu także Grób Dawida (chociaż nie ma pełnej pewności kto w tym miejscu spoczywa) oraz Kościół św. Piotra i n Gallicantu, którego nazwa nawiązuje do wydarzenia opisanego w Biblii, kiedy to Szymon Piotr trzy razy wyrzekł się Chrystusa. Góra Oliwna – wejście na sam szczyt wiąże się z ogromnym wysiłkiem, zwłaszcza w bardzo słoneczną pogodę, jednak wchodząc tam po zachodzie słońca ujrzeć można piękny widok na oświetloną Jerozolimę. Na szczycie góry oraz na jej zboczach znajduje się wiele świątyń, cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego, Kościół Viri Galilei czy Kościół Pater Noster. Oprócz tego wielu turystów odwiedza Grób Najświętszej Marii Panny oraz Ogrójec – miejsce, gdzie Jezus modlił się przed pojmaniem (przed wejściem należy pamiętać o odpowiednim ubiorze).Via Dolorosa – droga, którą Jezus niósł krzyż. Przy większości jej stacji znajdują się kapliczki i kościoły. Znajduje się tutaj także Klasztor Św. Anny, gdzie prawdopodobnie znajduje się miejsce urodzenia Matki Boskiej. Oprócz tego ujrzeć można sadzawkę, gdzie Jezus uzdrowił chorego. Kopuła na Skale, Wzgórze Świątynne – wybudowana w miejscu, gdzie kiedyś znajdowała się Świątynia Żydowska. Wchodząc na Wzgórze Świątynne należy pamiętać o odpowiednim stroju oraz zachowaniu – nie wolno zbliżać się do wejścia meczetu oraz trzymać za ręce i przytulać-nawet do Nawiedzenia – świątynia mieszcząca się na skalistym wzgórzu, otoczona cyprysami. Tradycja głosi, że w tym miejscu Maryja odmówiła Magnificat – pieśń chwały, oprócz tego kościół szczyci się odwiedzinami, których według Biblii Maryja dokonała Elżbiecie. Znajduje się w nim transkrypcja Magnificata przetłumaczona w 50 językach. Biblioteka Narodowa Izraela – w swoich zbiorach gromadzi ponad książek, mieści się na terenie Uniwersytetu Hebrajskiego. Jej własnością jest wiele rzadkich, unikalnych rękopisów i książek, ponadto kolekcja hebraików i judaików, które zgromadziła jest największą kolekcją na Krajów Biblijnych – zajmuje się ono badaniem kultur narodów, o których przeczytać można w Biblii, między innymi Egipcjan, Persów czy Aramejczyków. Ujrzeć tam można dużą ilość starożytnych dokumentów, monet, broni, ceramiki i znaczków. Ponadto zobaczyć tu można makiety starożytnych miejsc w Jerozolimie oraz piramidy w ZOO – ogród zoologiczny, położony w Jerozolimie, w którym zobaczyć można dzikie zwierzęta opisywane w hebrajskiej Biblii. Przez kilka lat był najbardziej popularną atrakcją turystyczną w całym kraju. Ogród botaniczny – położony w Nayot (dzielnica Jerozolimy), w części należącej do kampusu Uniwersytetu Hebrajskiego. Otwarty w 1985r. Złożony jest on z wielu sekcji, w których ujrzeć można florę pochodzącą z różnych zakątków świata: posiada część tropikalną, afrykańską, japońską. Teddy Kollek Stadium – jeden z nielicznych stadionów w Izraelu, który spełnia wymagania UEFA. Jest on jednym z najnowocześniejszych w kraju. Często gra tutaj reprezentacja Izraela w piłce nożnej. Pomieścić może 21 tys. widzów. Wiszący most – jest on jednym z wejść do miasta. Jego kształt podpowiadać może, że jest on gigantyczną harfą – „harfą króla Dawida”. Przez wielu ludzi przez jego kształt nazywany jest „mostem ze sznurków”. Od niedawna na moście funkcjonuje także transport tramwajowy. Betlejem – centrum palestyńskiej kultury, identyfikowane jest ono jako miejsce narodzin Jezusa. Położone jest ono około 10 km od Jerozolimy. Większość jego mieszkańców to muzułmanie. Pielgrzymi z całego świata odwiedzają Betlejem całym rokiem. Co warto zobaczyć?Bazylika Narodzenia Pańskiego – kościół, zbudowany w miejscu, gdzie kiedyś znajdował się pierwszy kościół w Izraelu, będący jednym z najstarszych na świecie. Wpisany został na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W znajdującej się w Bazylice Grocie Narodzenia zmienionej w kaplicę znajduje się miejsce narodzin Jezusa, które poświadczone jest tradycją oraz źródłami Omara – zbudowany w 1980r, znajdujący się na placu Manger. Położony jest on około 200m od Bazyliki Narodzenia Pańskiego. Jest on jedynym meczetem, który znaleźć możemy w starej części Betlejem. Plac Żłóbka – znajduje się nieopodal Bazyliki Narodzenia Pańskiego i Meczetu Omara. Jest on miejscem spotkań mieszkańców Betlejem, ale także miejscem by odpocząć przed ponownym zwiedzaniem zabytków. Obecnie jest on dostępny tylko dla pieszych. W Wigilię Plac Żłóbka zamienia się w duży bazar. Grota Mleczna – mająca 6m głębokości, półnaturalna półsztuczna Grota, będąca sanktuarium maryjnym, które odwiedzają liczne pielgrzymki. W okresie bizantyjskim była ona miejscem kultu chrześcijańskiego. Jest ona własnością Kustodii Ziemi Świętej. Grób Racheli – miejsce pielgrzymek dla podróżujących wielu religii. Znajduje się on w małym budynku. Często przy Grobie Racheli spotkać można wiele kobiet, które modlą się o płodność oraz szczęśliwe Dziedzictwa Palestyńskiego – jest to miejsce będące centrum kultury. Powstało w 1991r Złożone jest z kilku wystaw, w których podziwiać można palestyńskie kostiumy, folklor, historię oraz inne aspekty kultury. Pałac Jacira – jest to największy hotel w mieście. Wybudowany w 1910r, który po bankructwie właścicieli zmieniał swoje „powołanie” : był więzieniem, publiczną szkołą oraz punktem kontroli wykorzystywanym przez armię izraelską. Często występują tu konfrontacje lokalnej młodzieży i wojska izraelskiego. Wybudowany jest w stylu typowej palestyńskiej architektury, mającej cechy arabskiego domu. Nazaret – jest ono największym arabskim miastem w Izraelu, dlatego też nazywane jest „arabską stolicą Izraela”. Położone jest w sercu Galilei. Według Ewangelii to tutaj wychowywał się Jezus oraz tutaj znajdował się dom Jego i Maryi. Co warto zobaczyć?Bazylika Zwiastowania Pańskiego – zbudowana w miejscu, gdzie Archanioł Gabriel miał zwiastować Maryi narodziny Syna Bożego Jezusa. Jest to jedna z trzech najważniejszych świątyń Ziemi Świętej. Na jednym z krużganków otaczających fasadę znajduje się wizerunek Madonny z polską modlitwą „Powróć nas na Ojczyzny łono…”. Fasada uwieńczona jest posągiem Zbawiciela. Ściany ozdobione są mozaikami z motywami pochodzącymi z Apokalipsy św. Jana Apostoła. Do centrum, gdzie celebrowana jest liturgia przyległa jest Grota Marii – znajduje się ona w miejscu, gdzie najprawdopodobniej archanioł Gabriel obwieścił Maryi, że urodzi ona Jezusa, Syna Bożego. Mieści się ona w miejscu podziemnego źródła, które przez bardzo długi czas służyło jako wodopój dla mieszkańców. Meczet Makam al-Nabi – meczet położony na przedmieściach Nazaretu, ok. 487 Jest on dwupiętrową budowlą w kształcie trapezu. Rozciąga się stamtąd piękny widok na Jezreel, Gorną Galileę oraz Haifa Krayot. Kościół Jezusa Chrystusa – protestancko-anglikański kościół, znajdujący się w pobliżu Kościoła Zwiastowania. Nigdy nie został dokończony – przez kłopoty finansowe nie ma wieży. W czasie oddawania go do użytku był drugim takim kościołem na Ziemi Świętej. Biały Meczet – najstarsza budowla tego typu w Nazarecie. Zwiedzanie meczetu nie jest możliwe w trakcie trwania modlitw, trwają one około 20 minut, pięć razy dziennie i należy zaczekać aż się skończą. Każdego piątku w kazaniu uczestniczy ponad 2tys. osób. Jest on także siedzibą Muzeum Historii Nazaretu. Bazylika Przemienienia Pańskiego – znajduje się na górze Tabor, gdzie miało miejsce Przemienienie Chrystusa. Wybudowana została w okresie 1921-1924. Inspiracją do zbudowania tej budowli był syryjski Kościół Symeona Słupnika, do którego dołączone zostały elementy architektury romańskiej. Kościół Mensa Christi – kościół rzymskokatolicki. Jest on niewielką budowlą, która wzniesiona jest na planie kwadratu, na jego drzwiach wyryte są symbole zakonu franciszkanów. Kościół jest nieczynny i zamknięty. Jeśli chcemy go zwiedzić należy zwrócić się z prośbą do mieszkańców, którzy mają Kidumim – góra mająca 397m wysokości, znajdująca się w Dolnej Galilei. Uznawana jest za miejsce, z którego mieszkańcy miasta chcieli strącić Jezusa. Jej obszar jest obecnie wykorzystywany w celach utworzenia parku krajobrazowego. Klasztor Franciszkanów – zespół klasztorny, w którym obecnie przebywa około 20-30 mnichów. W jego podziemiach znajduje się małe muzeum ukazujące historię Bazyliki Zwiastowania Pańskiego, na dolnym piętrze natomiast widnieje wystawa, na której obejrzeć można zdjęcia klasztoru i Bazyliki Zwiastowania Pańskiego oraz stare fotografie arabskiej wioski Nazaret. Oprócz tego znajduje się tu także katolicka szkoła Saint Terra. Starożytna łaźnia – termy znajdujące się na Starym Mieście, którą odkryto w 1993r. Stworzona była systemem hypocaustum: pomieszczenia, gdzie znajdowały się baseny oraz sala do wypoczynku ogrzewane były gorącym powietrzem, które rozprowadzane było pod podłogą. System ten oraz piec są najładniejszym zachowanym systemem na całym Bliskim Wschodzie. Jest ona udostępniona dla żołnierzy niemieckich – cmentarz wojenny, na którym pochowanych jest 261 żołnierzy niemieckich walczących podczas I wojny światowej na terenie Palestyny. Zajmuje on powierzchnię około 1200 m2, znajduje się przy Szpitalu Świętej Rodziny. By się tam dostać należy przejść przez teren szpitala, nie ma innej możliwości – izraelskie miasto, trzecie co do wielkości pod względem powierzchni oraz ludności. Znajduje się na północy kraju, nad Zatoką Hajfy u wybrzeża Morza Śródziemnego. Znajdujący się tu port Hajfa to największy port przeładunkowy i pasażerski w kraju. Znajduje się wokół niego wiele zakładów przemysłowych, łącznie z rafinerią ropy naftowej. Miasto te jest także ważnym ośrodkiem kulturalnym i warto zobaczyć?Świątynie Baha’i – budowle należące do Światowego Centrum Baha’i. Jest to ponad 20 budynków o różnym przeznaczeniu – biura, budynki administracyjne, domy pielgrzymów, biblioteki, obiekty historyczne oraz sanktuaria, a także oprócz tego jest to 30 ogrodów i tarasów. Jest on najważniejszym celem pielgrzymek. Narodowe Muzeum Morskie – ukazuje ono około 5tys letnią historię, która związana jest z morzem oraz obszarem basenu Morza Śródziemnego, Morza Czerwonego i Nilu. Znajduje się u podnóży góry Karmel. Początkowo ekspozycję stanowiła prywatna kolekcja założyciela, obecnie zbiory muzealne są jednymi z największych kolekcji archeologicznych w kraju. Muzeum Sztuki Japońskiej Tikotin – jedyne tego typu muzeum na Bliskim Wschodzie, w całości poświęcone sztuce japońskiej. Znajduje się na górze Karmel. Jego zbiory wynoszą około 7000 eksponatów, między innymi obrazy, rysunki, książki, ceramikę, rękodzieła i inne, które pochodzą w większości z okresu XIV – XIX wieku. W 1995 roku otwarto kolejną część muzeum, które prezentuje współczesną sztukę Hecht – założone w 1984 roku, znajdujące się u podnóży góry Karmel. Eksponaty archeologiczne, ale też i te dotyczące historii ziemi Izraela uporządkowane są chronologicznie. W skład ekspozycji wchodzą między innymi monety, biżuteria, ceramika, mozaiki. Reuben i Edith Hechtowie podarowali swoją kolekcję na rzecz Uniwersytetu Hajfy. Klasztor karmelitów bosych Stella Maris – światowe centrum Zakonu Karmelitów, poświęcone Najświętszej Marii Pannie Gwieździe Morza, a także Świętej Rodzinie oraz Eliaszowi - prorokowi. Miejsce te jest bardzo popularne wśród pielgrzymów i turystów. W jego pobliżu znajduje się latarnia morska.
Czy klimat w Be'er Ora (w Izraelu) w sierpniu jest dobry? Odkryj prognozę pogody w sierpniu 2024 i przygotuj swoją wycieczkę. Na trzynastu członków pierwszego rządu Izraela, sześciu pochodziło z Polski. Żydzi z Polski stanowili także znaczną część kadry dowódczej oraz służb specjalnych państwa, które powstało w Palestynie przed 60 laty. Jednak odpowiedź na pytanie, skąd się wziął Izrael w zamieszkałej głównie przez Arabów Palestynie wcale nie jest prosta. Na początku XX wieku Palestyna była częścią tureckiego imperium i nikomu się nie śniło, że w tym miejscu może powstać żydowskie państwo. Zwłaszcza że Żydów wówczas tam było niewielu. Najważniejszym problemem wydawała się emancypacja narodowa Arabów. W czasie I wojny światowej wsparli Anglików w walce z Turkami, licząc, że po zwycięstwie będą mogli stworzyć własne państwa. Tak się jednak nie stało. Po I wojnie wielkie mocarstwa zdecydowały, że terytoria arabskie zostaną podzielone jako protektoraty Anglii (Egipt, Transjordania, Irak) oraz Francji (Syria i Liban). W Jerozolimie zaczął urzędować brytyjski gubernator. Elity żydowskie zapamiętały jednak słowa deklaracji szefa brytyjskiej dyplomacji lorda Arthura Balfoura, który w listopadzie 1917 r. obiecał brytyjskim Żydom, że Wielka Brytania będzie wspierać utworzenie w Palestynie „żydowskiej siedziby narodowej”. Marzenie o Palestynie Początkowo idea powrotu Żydów do Palestyny dla nich samych wydawała się mrzonką. Część środowisk żydowskich wspierała procesy emancypacyjne, integrowała się w krajach, gdzie mieszkała. Biedota mieszkająca w sztetelach — małych żydowskich miasteczkach — w Europie Wschodniej marzyła, jak przeżyć do następnego dnia. Wielu wiązało nadzieje z ruchem socjalistycznym, a później komunistycznym, inni czekali na powtórne przyjście Mesjasza. Tym bardziej zaskakujący był pomysł, który w 1896 r. opisał Teodor Herzl, literat i filozof, mieszkający w Wiedniu. Analizując falę antysemityzmu w Europie, Herzl udowadniał, że tylko tworząc własne państwo w swej starej ojczyźnie, czyli w Palestynie, Żydzi będą bezpieczni i znajdą tam warunki do normalnego rozwoju. Książka ukazała się w języku niemieckim pt. „Der Judenstaat” (Państwo żydowskie). Już na początku XX wieku fala antysemickich rozruchów w Rosji (to temat sławnego musicalu „Skrzypek na dachu”) spowodowała, że niektórzy z opuszczających carskie imperium kierowali się na Bliski Wschód. Ruch nasilił się, gdy w Jerozolimie zaczęli rządzić Brytyjczycy, początkowo przychylni żydowskiemu osadnictwu. W 1919 r. w Palestynie mieszkało już 65 tys. Żydów, a w końcu lat 30. już ok. 400 tys. Nadal jednak stanowili mniejszość, gdyż tylko ok. 28 proc. całej ludności tej prowincji. Nowy Izrael Osadnicy tworzyli kibuce, czyli spółdzielnie rolne, gdzie zarówno ziemia, jak i środki produkcji były własnością całej społeczności. Pierwszy z nich, Degania, powstał nad Jeziorem Tyberiadzkim. Wielu z osadników wywodziło się ze środowisk lewicowych, i uwierzyli, że w krainie przodków dane im będzie zbudować lepszy i bardziej sprawiedliwy świat. Kibuce były połączeniem idei syjonistycznych z socjalizmem, niezwykłym eksperymentem społecznym, który faktycznie stworzył nowy naród. Handlarze, rzemieślnicy, geszefciarze i intelektualiści stawali się chłopami zmuszonymi do katorżniczej pracy w ekstremalnie ciężkich, często pustynnych warunkach. Tam stawali się Izraelczykami, ludźmi o zupełnie innej mentalności i świadomości aniżeli Żydzi żyjący w diasporze na całym świecie. Bardzo wielu z osadników po przybyciu do Palestyny zmieniało swoje nazwiska na hebrajskie, jakby podkreślając w ten sposób ostateczne zerwanie z historią europejskiego żydostwa. Tak zrobił Dawid Grűn, urodzony w Płońsku, pierwszy premier Izraela, który w Palestynie został Ben Gurionem, czyli Synem Lwa. Osadnicy wspólnie pracowali i walczyli. Arabowie bowiem szybko zorientowali się, jakie mogą być konsekwencje rozwoju osadnictwa. Ich bojówki najpierw niszczyły zbiory, a później napadały także na osiedla, zabijając ich mieszkańców. Każdy członek kibucu musiał umieć posługiwać się bronią. W dzień pracowano, wieczorem pełniono straż. Wszystko koordynowała tajna organizacja samoobrony Hagana, powstała w 1920 r. — zalążek przyszłej armii Izraela. Jej siła polegała na znakomicie zorganizowanym wywiadzie — Szerut Jediot, czyli Służbie Informacyjnej, zwanej w skrócie Szai. Stworzył ją Ruben Sziloah, syn rabina, który jeszcze nazywał się Zaslawski i pochodził z terenów imperium carskiego. Szai miała swoich ludzi nie tylko w różnych środowiskach arabskich, ale i tam, gdzie żyła diaspora żydowska, a była ona praktycznie wszędzie. Wielka wędrówka Do połowy lat 30. Brytyjczycy tolerowali żydowską imigrację, czyli aliję, później próbowali radykalnie ją zahamować. Wówczas Żydzi stworzyli jedną z najbardziej niezwykłych organizacji XX wieku. Nazywała się Alija Bet i zajęła się organizowaniem nielegalnej imigracji żydowskiej do Palestyny. Dysponowała 60 statkami i samolotami oraz wielką masą samochodów i ciężarówek. Dzięki ogromnemu, sięgającemu dziesiątki milionów dolarów budżetowi, korumpowała wszystkich, od policjantów i pracowników portowych, po urzędników państwowych i dyplomatów. Na całym globie działały tysiące agentów Aliji Bet, którzy dzięki nadajnikom radiowym potrafili koordynować środki transportu w najdziwniejszych miejscach na świecie. Wszystko po to, aby jak największą liczbę Żydów przerzucić na Bliski Wschód. Aliją Bet kierował Saul Awigur. Urodził się na Łotwie jako Saul Meyeroff. Nazwisko zmienił w Palestynie dla upamiętnienia syna Gura, który zginął w walce z Arabami. Awigur oznaczało bowiem ojciec Gura. Bez akcji Aliji Bet, która pracowała także w okresie wojennym, Żydzi nie zdołaliby zgromadzić w Palestynie tylu ludzi, aby poważnie myśleć o powołaniu własnego państwa. Imigrowali do Palestyny także Żydzi z Polski. W drugiej połowie lat 30. doszło do intensywnych kontaktów władz polskich z jednym z liderów syjonistycznej prawicy, pochodzącym z Polski — Władimirem Żabotyńskim. Polscy oficerowie brali udział w szkoleniach bojówek żydowskich, potajemnie sprzedano także spore ilości broni tajnej organizacji wojskowej Irgun, której bojownicy wystąpili w połowie lat 30. z Hagany. Na ich czele stanął Abraham Stern, młody radykał, który chciał, opierając się na dostawach z Polski, stworzyć armię gotową do walki z Brytyjczykami oraz Arabami. Ważną postacią w tym środowisku był także Mieczysław Biegun, znany później pod nowym nazwiskiem jako Menachem Begin, terrorysta, żołnierz i premier Izraela, jedyny, któremu udało się dogadać z Arabami. Najbardziej niezwykłym wyczynem żydowskiej prawicy były rozmowy z nazistami, które zaowocowały zgodą na „transfer” do Palestyny kilkudziesięciu tysięcy niemieckich Żydów. Rozmowy z Adolfem Eichmanem, szefem żydowskiego referatu w Urzędzie Bezpieczeństwa III Rzeszy prowadził pochodzący z Polski Feivel Polkes. Akcję wspierał sam Reinchard Heydrich, jeden z najbliższych współpracowników Hitlera. Narodziny i wojna Historyczna szansa dla syjonistów pojawiła się po II wojnie światowej. Po Szoah, zagładzie europejskich Żydów, idea stworzenia żydowskiego państwa w Palestynie otrzymała poparcie międzynarodowej społeczności. W listopadzie 1947 r. ONZ podjęła rezolucję o podziale Palestyny na część arabską i żydowską. Mandat brytyjski wygasał 15 maja 1948 r. i zarówno Żydzi, jak i Arabowie przygotowali się na ten moment. 14 maja w Tel Awiwie podpisana została deklaracja niepodległości, która powoływała Medinat Izrael — Państwo Izraela. Na jego czele stanął tymczasowy rząd, którego pracami kierował Dawid Ben Gurion. Nowe państwo nie miało konstytucji, aby uniknąć sporów ze środowiskami ortodoksyjnych Żydów, którzy domagali się podkreślenia jego religijnego charakteru, jak i wyznaczonych granic. O ich przebiegu miało zadecydować starcie zbrojne, do którego przygotowywała się od dawna Liga Arabska, skupiająca wszystkie najważniejsze kraje tego regionu. 15 maja 1948 r. kilka samolotów egipskich zbombardowało Tel Awiw, rozpoczynając wojnę, której celem było zniszczenie w zarodku żydowskiego państwa. Atak miał miejsce z kilku stron i uczestniczyły w nim armie Egiptu, Jemenu, Syrii, Transjordanii, Libanu, Iraku. Przeciwko nim stanęła Hagana, którą przekształcono w regularną armię Izraela, oraz cywilna samoobrona. Początkowo Arabowie odnosili sukcesy na wszystkich frontach. Do legendy tej wojny przeszła obrona Starego Miasta w Jerozolimie, zamieszkałego przez mniej więcej tysiąc Żydów. W ich obronie stanęli bojownicy Hagany i Irgunu, łącznie ok. 250 żołnierzy, głównie z elitarnej kompanii szturmowej Palmach, którzy w czasie wojny służyli w brytyjskich siłach specjalnych. Atakowało ich 4 tys. żołnierzy z Legionu Arabskiego oraz jednostki arabskiej samoobrony. Zażarte walki o każdy dom i zaułek trwały ponad tydzień. 28 maja Stare Miasto zostało zdobyte. Tych, którzy przeżyli, wygnano z miasta. Wysadzone zostały w powietrze także 22 synagogi w Jerozolimie. Innym niezwykłym epizodem była obrona kibucu Degania, gdzie członkowie samoobrony, bez ciężkiej broni, butelkami zapalającymi powstrzymali kolumnę syryjskich czołgów prących na Tel Awiw. Nie wiadomo jak dalej potoczyłyby się losy wojny, gdyby 24 maja rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nie nakazała wszystkim stronom konfliktu zawieszenia broni. Izrael wykorzystał ten czas dla wzmocnienia swych pozycji, a także ściągnięcia nowych zapasów broni. Największe dostawy szły z Czechosłowacji. Żydzi zdołali wówczas kupić ogromne ilości broni, amunicji, a przede wszystkim samoloty bojowe. W czasie kolejnych walk jesienią 1948 r. oraz wiosną 1949 r. siły zbrojne Izraela nie tylko zdołały odeprzeć napastników, ale przeszły do kontrofensywy, zajmując nowe terytoria. Obie strony nie oszczędzały ludności cywilnej. Po walkach o lotnisko Lod w lipcu 1948 r. wojska izraelskie wygnały stamtąd na tereny pustynne ponad 50 tys. Arabów. Wielu z nich, a przede wszystkim starcy i dzieci, umarło w czasie tej ewakuacji. Natomiast w czasie walk o Galileę, w październiku 1948 r., doszło do masakr w kilku wioskach arabskich. Żołnierze izraelscy z zimną krwią rozstrzeliwali bezbronnych cywilów, kobiety i dzieci. Strach padł na inne arabskie wioski, przyspieszając ucieczkę Palestyńczyków do sąsiednich krajów arabskich. Świat po raz pierwszy zobaczył, że Żydzi potrafią być równie bezwzględni wobec swych przeciwników, jak sami tego doświadczali w czasie II wojny światowej. Rząd Izraela stanął także wobec dramatycznego konfliktu wewnętrznego. W czerwcu 1948 r. przypłynął do Izraela statek „Atlalena” z tysiącem ochotników na pokładzie oraz wielkimi zasobami broni i amunicji, zakupionymi przez bojowników Irgunu. Rząd domagał się, aby wszystko przejęła armia, bojowcy nie chcieli się na to zgodzić. Ben Gurion nakazał więc zatopić statek wraz z ładunkiem i ludźmi. W walkach zginęło 66 bojowników Irgunu, wielu innych aresztowano. Izrael stanął na krawędzi wojny domowej, ale po kilku dniach kryzys opanowano, a rząd Ben Guriona zachował pełną kontrolę nad wszystkimi formacjami zbrojnymi. Potrafił także skutecznie zabiegać o wsparcie. Największą pomoc finansową nowe państwo otrzymało ze strony USA, ale także ZSRR nieformalnie wspierało rząd w Tel Awiwie. Najważniejsza jednak była reakcja samych Żydów, z których ponad 200 tys. zdecydowało się przyjechać do toczącego dramatyczną walkę państwa. Kłopoty bez końca Wojna 1948—1949 zakończyła się całkowitym zwycięstwem Izraela, który wykorzystał słabe przygotowanie wojsk arabskich, brak jakiejkolwiek koordynacji w ich działaniach, a także znacznie mniejsze zaangażowanie żołnierzy na polu walki. Wiosną 1949 r. Izrael sprytnie zawierał rozejm z poszczególnymi krajami arabskimi, które akceptowały jego zdobycze terytorialne. W efekcie, w porównaniu z planem przedstawionym w rezolucji ONZ w 1947 r., Izrael powiększył swoje terytorium o 21 proc. Ten sukces został okupiony śmiercią ponad 6300 żołnierzy i cywili, straty Arabów były dwukrotnie większe. Najbardziej dramatycznym problemem, który nie został rozwiązany do dnia dzisiejszego, jest kwestia uchodźców arabskich. Ponad 700 tys. Palestyńczyków musiało iść na wygnanie, osiedlając się w Transjordanii, Libanie i Egipcie w rejonie Gazy. Pomimo że Izrael wygrywał kolejne wojny, nie zdołał sobie zapewnić pokoju ze strony arabskich sąsiadów. Jednak jego powstanie, dzięki uporowi, pracy i męstwu kilku pokoleń Żydów, zmieniło bieg historii. Po setkach lat rozwiązana została kwestia żydowska, ale jednocześnie powstały nowe ogniska niepokojów i punktów zapalnych na świecie. opr. mg/mg Czy klimat w Ramallah (w Izraelu) w czerwcu jest dobry? Odkryj prognozę pogody w czerwcu 2024 i przygotuj swoją wycieczkę. Kontakt Dane kontaktowe Commonwealth of Poland Redakcja Data aktualizacji: 07-05-2021 Strona w trakcie aktualizacji danych Nazwa lokalna: Al-Aqsa Mosque. Znajduje się wewnątrz : Wzgórze Świątynne. Meczet Al-Aqsa znajdujący się w Jerozolimie, w obecnym Izraelu, jest jedną z najważniejszych świątyń muzułmańskich na świecie. Obiekt sakralny stoi na Wzgórzu Świątynnym i jest uważany za trzecie najświętsze miejsce Islamu, ustępując jedynie Mekce i
Izrael jest jednym z mniejszych państw świata, które ma jednak dostęp aż do trzech mórz (Śródziemnego, Martwego i Czerwonego). Na terenie tego niewielkiego kraju znajduje się aż dziesięć obiektów wpisanych na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO oraz wiele świętych miejsc trzech religii. Izrael jest też państwem, które od dnia swojego powstania pod koniec lat 50. poprzedniego wieku jest pod ciągłą presją sąsiednich krajów arabskich. Jest to państwo ściśle zmilitaryzowane, w którym każdy (w tym kobiety) musi przejść obowiązkową służbę wojskową. Nie powinien nas więc zdziwić widok młodych osób z bronią długa, które akurat jadą autobusem międzymiastowym do jednej z baz lub siedzą na plaży. Uwaga! Artykuł powstał w grudniu 2018 roku i treści w nim zawarte były aktualne w momencie publikacji. Od tego czasu część informacji mogła się zmienić, dlatego zachęcamy do zweryfikowania konkretnych danych przed przyjazdem. Informacje podstawowe: Waluta: Nowy szekel (NIS) Numer alarmowy: 112 Język urzędowy: hebrajski Kod domeny krajowej: il Gniazda elektryczne w Izraelu są takie same jak w Polsce. Godziny i dni działania sklepów, muzeów, placówek publicznych oraz komunikacji publicznej W Izraelu tydzień roboczy trwa od niedzieli do czwartku i bardzo często dni oraz godziny otwarcia podane są właśnie w tym formacie. W piątek i sobotę, a dokładniej od zmierzchu w piątek do zmierzchu w sobotę, obowiązuje szabat. Szabat to w judaizmie ostatni dzień tygodnia, podczas którego mieszkańcy Izraela odpoczywają i nie mogą pracować, gotować czy sprzątać. Podczas szabatu kraj niemal zamiera. Nie kursuje większość komunikacji publicznej (pociągi oraz autobusy), zamykane są sklepy oraz restauracje. Wyjątkami są miejsca oraz usługi typowo turystyczne oraz obszary z większością arabską. Na przykład w dzielnicy hotelowej w Ejlacie lub w dzielnicy arabskiej w Jerozolimie wiele sklepów oraz restauracji jest otwartych. Jeśli przyjeżdżamy na krótko i akurat w trakcie szabatu, to sprawdźmy dokładnie w jaki sposób będziemy mogli poruszać się po mieście lub kraju. Niestety, określenie od zmierzchu jest bardzo nieprecyzyjne i niejednoznaczne. Muzea czy inne obiekty użyteczności publicznej zamykane są często już około 13:00, czyli wiele godzin przed zmierzchem. W normalne dni robocze mniejsze sklepy czynne są z reguły do 19:00-20:00. Duże supermarkety (jak np. Shufersal Deal) czynne są z reguły dłużej - nawet do 22:00 czy 23:00. Stolica kraju Oficjalną stolicą Izraela jest Jerozolima i to właśnie tu urzędują najważniejsze instytucje państwowe, parlament (Kneset) oraz prezydent. Z powodu skomplikowanego statusu miasta niemal wszystkie państwa świata swoje ambasady otworzyły jednak w nadmorskim Tel-Awiwie. Wyjątkiem są Stany Zjednoczone, które w 2018 roku przeniosły ambasadę do oficjalnej stolicy kraju. Prawdopodobnie w ciągu najbliższych lat uczynią tak również inne państwa, co zapowiedziała Australia. Język urzędowy i znajomość języka angielskiego Od 2018 roku jedynym językiem urzędowym w Izraelu jest język hebrajski. Język arabski posiada specjalny status, ale nie jest już językiem urzędowym. Znaki drogowe występują najczęściej w dwóch wariantach: hebrajski + angielski lub hebrajski + arabski + angielski. Rozkłady jazdy na przystankach autobusowych zależą od miasta i regionu. Na turystycznych obszarach rozkłady rozpisane są często również po angielsku, ale w niektórych miejscach (np. na przystankach przy drodze numer 90) występują tylko w językach: hebrajskim i arabskim. Zjazd w stronę Czerwonego Kanionu (Izrael, okolice miast Ejlat) W sklepach nazwy produktów wypisane są tylko w języku hebrajskim. W restauracjach jest różnie - czym bardziej turystyczny obszar, tym większa szansa na angielski. Zdarza się czasem, że menu lub cennik atrakcji występuje też w języku rosyjskim, którym posługuje się nawet 20% żydowskiej populacji kraju. Wśród młodszych mieszkańców znajomość języka angielskiego jest dobra. W przypadku osób starszych jest różnie. Na pewno w miejscowościach turystycznych nie powinno być problemu z dogadaniem się po angielsku, a wielu mieszkańców Izraela ma polskie korzenie i kojarzy podstawowe zwroty z naszego języka. Przylot do Izraela - wiza oraz paszport Polacy wybierający się do Izraela w celach turystycznych nie potrzebują wyrabiać wcześniej wizy. Wystarczy paszport ważny co najmniej 6 miesięcy od daty planowanego wyjazdu. Turyści po przylocie otrzymują pozwolenie na pobyt do maksymalnie 90 dni w postaci niewielkiej karteczki ze zdjęciem, kodem oraz podstawowymi informacjami (tzw. wiza B/2). Na zezwoleniu jest jasno napisane, że nie umożliwia ono podjęcia pracy. Uwaga! Może się zdarzyć tak, że otrzymamy wizę na krótszy czas. Jeśli zostajemy w Izraelu dłużej dokładnie sprawdźmy otrzymane zezwolenie. W momencie wylotu otrzymamy podobne zezwolenie, ale tym razem na opuszczenie Izraela. Od jakiegoś czasu kontrolerzy nie wbijają pieczątek do paszportów, dzięki czemu turyści podróżujący do krajów arabskich nie mają nieprzyjemności. Aktualne informacje znajdziemy na tej stronie. Wystarczy zjechać do sekcji Wjazd i pobyt. Przylot do Izraela - kontrola na lotnisku Dla wielu turystów najbardziej stresującym momentem podczas wizyty w Izraelu jest kontrola lotniskowa po przylocie i później w trakcie wylotu. W Internecie można znaleźć dziesiątki różnych opinii i doświadczeń, przez co wiele osób lecących do Izraela od razu negatywnie się nastawia. Tak naprawdę nie ma jednak jednej uniwersalnej odpowiedzi na to, czy jest się czym martwić na zapas. Niektórzy turyści są przepytywani minutę, inni kilkadziesiąt minut. Nam dłużej zajął wjazd niż wyjazd. Podczas kontroli po przylocie weryfikowano czy mamy gdzie się zatrzymać i czy posiadamy bilet powrotny. Sugerujemy wydrukować potwierdzenia rezerwacji lotów oraz hoteli, dzięki czemu potencjalne maglowanie będzie mniej stresujące. Niektórzy turyści byli przepytywani ze swoich wcześniejszych wizyt w krajach arabskich (np. Egipt). Jeśli nie posiadamy lotu powrotnego powinniśmy wcześniej przygotować wytłumaczenie. Większość turystów ma większy problem z kontrolą powrotną, która składa się z trzech części. Najpierw jesteśmy przepytywani o to, czy ktokolwiek mógł mieć dostęp do naszych bagaży oraz czy nie otrzymaliśmy żadnego prezentu. Kontrolerzy chcą upewnić się, że nic nam nie podrzucono. Potem przechodzimy kontrolę bagaży, żeby na koniec poddać się prawdziwej kontroli paszportowej. W jej trakcie otrzymamy zezwolenie na wyjazd z Izraela oraz będziemy musieli odpowiedzieć na kilka pytań. Niektóry turyści na tym etapie są zabierani na bardziej szczegółową kontrolę. Na oficjalnych stronach portów lotniczych znajdziemy informacje, że powinniśmy pojawić się na lotnisku 3 godziny przed wylotem. Naszym zdaniem dobrze jest stosować się do tych zaleceń, a w sezonie turystycznym pojawić się nawet wcześniej. Każdy ma inne doświadczenia i lepiej nie sugerować się tym, że ktoś przeszedł kontrolę w kilka minut, ponieważ nie ma tu żadnej jasnej reguły. W najgorszym scenariuszu możemy nie zdążyć na lot. Izraelscy celnicy wydają się raczej oschli i powinniśmy powstrzymać się przy nich od żartów czy aluzji. Zwiedzanie Izraela Parki narodowe, rezerwaty przyrody oraz niektóre zabytki historyczne Większość parków narodowych w Izraelu jest pod opieką Zarządu Ochrony Przyrody i Parków Narodowych (ang. The Israel Nature and Parks Authority, hebr. רשות הטבע והגנים), który opiekuje się ponad 80 obiektami na terenie tego niewielkiego kraju. Warto pamiętać, że parki narodowe to nie tylko natura, a również stanowiska archeologiczne takie jak Cezarea czy chociażby Mury Jerozolimy. Dokładną mapę obiektów znajdziemy na na tej stronie. Jeśli chcielibyśmy odwiedzić więcej parków i obiektów zarządzanych przez tę organizacje możemy zainteresować się specjalnymi ofertami zniżkowymi. Karta Niebieska (ang. Blue Card) - umożliwia odwiedzenie 3 parków narodowych w ciągu 2 tygodni - 78 NIS Karta Zielona (ang. Green Card) - umożliwia odwiedzenie 6 parków narodowych w ciągu 2 tygodni - 110 NIS Karta Pomarańczowa (ang. Orange Card) - umożliwia odwiedzenie dowolnej ilości parków narodowych w trakcie 2 tygodni - 150 NIS Okres trwania karty liczy się od pierwszego jej użycia. Karty są ważne w 70 parkach. Uwaga! W ramach kart zniżkowych nie ma możliwości wejścia na teren stanowiska archeologicznego Miasto Dawida. Więcej informacji dostępnych jest na tej stronie. W prawym rogu, po kliknięciu w nazwę karty, pobierzemy plik z listą wszystkich parków narodowych, do których wejdziemy z daną kartą. Służby porządkowe - wojsko i policja Izrael jest w stanie permanentnego napięcia z krajami ościennymi. W przypadku zatrzymania do kontroli powinniśmy stosować się do wszystkich poleceń i nie prowokować żadnych dyskusji. Waluta oraz płatności Od 1985 roku walutą obowiązująca w Izraelu jest nowy szekel (NIS), który dzieli się na 100 agor. Symbolem waluty jest znak ₪, który widoczny jest niemal przy wszystkich cennikach. Do obiegu wprowadzono banknoty o nominałach 20, 50, 100 i 200 szekli oraz monety o nominałach 10 agor i 1/2, 1, 2, 5, 10 szekli. Gdzieniegdzie w miastach turystycznych mogą być akceptowane dolary amerykańskie, ale nie jest to w żaden sposób normą. Płatność kartą Izraelski system bankowy należy do jednego z najbardziej rozwiniętych na świecie. W przypadku największych miast - w sklepach, hotelach, atrakcjach oraz restauracjach - nie powinniśmy mieć problemu z płatnością kartą wystawioną przez Visę lub Master Card. W małych ośrodkach lub prywatnych pensjonatach czy apartamentach lepiej nie zakładać z góry możliwości płatności kartą. Najlepiej zweryfikować to przed przyjazdem. Nawet jeśli planujemy płacić głównie kartą warto mieć ze sobą odpowiedni zapas gotówki w razie nieprzewidzianych problemów. Czy w Izraelu można płacić polską kartą? W przypadku kart kredytowych, tzw. kart wypukłych oraz nowszych kart nie powinnismy mieć żadnych problemów. Warto jednak wcześniej upewnić się w jaki sposób wyliczany jest kurs, aby nie przepłacić. Czy w Izraelu można płacić kartą Revolut? W żadnym miejscu nie mieliśmy problemu z płatnością kartą Revolut. Naszym zdaniem jest to świetne rozwiązanie, które pozwala na duże oszczędności. Niestety, kantory w Polsce oferują bardzo kiepskie kursy wymiany. Jak poruszać się po Izraelu? Izrael zajmuje powierzchnię niemal równą powierzchni województwa podlaskiego. Do tego praktycznie wszystkie miasta oraz atrakcje położone są na pasie o długości około 200 kilometrów na północ od miasta Ber Szewa. Na południe od Ber Szewy rozciągają się długie połacie pustyni Negew, na końcu której znajduje się kurort turystyczny Ejlat, który leży nad Zatoką Akaba (Morze Czerwone). Po Izraelu możemy poruszać się komunikacją publiczną (autobusy oraz pociągi) lub wypożyczonym samochodem. Wybór zależy tak naprawdę od naszego planu zwiedzania. Jeśli chcemy skupić się na miastach na północy (Tel-Awiw, Hajfa, Jerozolima) możemy bez problemu poruszać się tylko komunikacją publiczną. Chcąc jednak odwiedzić pustynię, Morze Czarne czy któryś z parków narodowych wypożyczenie samochodu możemy okazać się dużo wygodniejsze. Innym argumentem za wypożyczeniem samochodu może być szabat, podczas którego komunikacja publiczna zamiera. Komunikacja miejska i międzymiastowa - autobusy Głównym izraelskim przewoźnikiem autobusowym jest firma Egged, która obsługuje zarówno komunikacje międzymiastową jak i komunikacje miejską w części miast ( Ejlat, Hajfa czy Jerozolima). Bilety możemy zakupić u kierowcy (tylko gotówka, kierowca wydaje resztę) lub w kasie biletowej na dworcach. W przypadku popularnych tras w sezonie letnim i w dni wolne od pracy warto zarezerwować miejsce online, ponieważ może zabraknąć miejsc. W autobusach firmy Egged dostępne jest darmowe wifi. Niestety, niektóre z pojazdów nie należą do najnowszych. Drugim ważnym przewoźnikiem jest firma Dan, która operuje w Tel-Awiwie i okolicy. Firma Dan obsługuje również działające w Hajfie nowoczesne autobusy Metronit. Z wyjątkiem głównych przystanków pozostałe są z reguły dostępne tylko na żądanie. Pamiętajmy o wciśnięciu guzika Stop odpowiednio wcześniej. Chcąc znaleźć trasę pomiędzy dwoma punktami możemy skorzystać ze strony Po znalezieniu trasy możemy sprawdzić również dokładną mapę przystanków oraz ceny konkretnych odcinków. Mimo że w naszym przypadku strona zawsze wyświetlała poprawne dane, to warto po znalezieniu konkretnej linii zweryfikować to raz jeszcze bezpośrednio na stronie przewoźnika. Pociągi W Izraelu rozwinięta jest również sieć linii kolejowych, która łączy ze sobą najważniejsze miasta (Ber Szewa, Hajfa, Tel-Awiw i Jerozolima). W przypadku Jerozolimy pamiętajmy jednak, że pociąg nie dojeżdża bezpośrednio do centrum miasta. Niektóre ze stacji w pozostałych miastach również znajdują się dalej od centrów miast (dotyczy to chociażby Tel-Awiwu). Plusem izraelskiej kolei są ceny, które nie odbiegają tak bardzo poziomem od autobusów międzymiastowych. Dokładny plan linii kolejowej możemy znaleźć na tej stronie. Dostępne przejazdy pomiędzy dwoma miastami sprawdzimy tutaj. Turystów lądujących w Tel-Awiwie powinien zainteresować fakt, że stacja kolejowa znajduje się przy lotnisku im. Bena Guriona (ang. Ben Gurion Airport). Bilety możemy zakupić w automatach lub w kasach na dworcach. Karta Rav-Kav - sposób na trochę tańsze przejazdy W kasach biletowych oraz u kierowcy możemy nabyć jedynie bilety na pojedynczy przejazd. Takie bilety są dobre w przypadku krótkiego pobytu i sporadycznego korzystania z komunikacji, ale na dłuższą metę nie są one ekonomiczne. Turyści planujący regularnie korzystać z komunikacji publicznej mogą zainteresować się specjalną plastikową kartą Rav-Kav, która działa we wszystkich środkach transportu w Izraelu (autobusy miejskie, autobusy międzymiastowe i pociągi). Wyrobienie karty anonimowej (najlepszej dla turystów) kosztuje 5 NIS (kwota bezzwrotna). Kartę możemy zakupić w automatach (na dworcach kolejowych, przystankach Metronit w Hajfie oraz przystankach lekkiej kolei w Jerozolimie), w punktach sprzedaży na dworcach autobusowych lub bezpośrednio u kierowcy autobusu (z wyjątkiem autobusów miejskich w Jerozolimie). Uwaga! Kierowca nie zawsze będzie posiadał kartę na stanie. Istnieje również karta personalizowana, która umożliwia zakup biletów miesięcznych oraz pozwala na korzystanie ze zniżek. Zniżki są jednak dostępne tylko dla mieszkańców Izraela lub studentów izraelskich uczelni. Chcąc wyrobić kartę personalizowaną musimy zabrać ze sobą paszport. Dzięki karcie Rav-Kav otrzymamy dostęp do większej ilości opcji biletowych, w tym do: biletów dziennych (zwracają się przy 2 lub 3 pojedynczych przejazdach) i tygodniowych (liczonych od dnia zakupu - czyli np. od środku do wtorku), tańszych biletów powrotnych, paczek biletów (przy zakupie 10 lub 20 biletów tego samego typu otrzymamy zniżkę 20%), przesiadkowych biletów 90-minutowych działających w obrębie metropolii zamiast zwykłych biletów na pojedynczy przejazd; pamiętajmy tylko, że po każdej zmianie pojazdu musimy odbić kartę. Uwaga! Każdy z przewoźników oferuje inne rodzaje biletów oraz może mieć inne warunki korzystania z usługi, dlatego warto sprawdzić wcześniej dostępne opcje na oficjalnej stronie konkretnej firmy. Karta Rav-Kav działa również jako karta przedpłacona, na którą możemy wpłacić środki i wykorzystywać je później płacąc za pojedyncze przejazdy. Opcja ta nazywana jest "stored value". Zaletą tego rozwiązania jest fakt, że każda wpłacona kwota powiększana jest o 25%. Jeśli wpłacimy 10 NIS, to konto zostanie doładowane kwotą 12,50 NIS. W wielu środkach transportu z opcji kupna biletu z środków przedpłaconych może skorzystać więcej niż jedna osoba (z jednej karty). Kartę możemy doładować w automatach lub bezpośrednio w autobusie (tylko gotówka, z wyjątkiem autobusów miejskich w Jerozolimie). W autobusie możemy wpłacić 30, 50 lub 100 NIS. W przypadku przejazdów międzymiastowych i korzystania z karty przedpłaconej musimy powiedzieć kierowcy dokąd jedziemy i położyć kartę w czytniku. Po odjęciu kwoty z karty otrzymamy wydruk z informacją o pozostałych środkach. Uwaga! Nie ma możliwości zwrotu środków wpłaconych na kartę Rav-Kav. Możemy je wykorzystać tylko kupując bilety. W danym momencie na karcie Rav-Kav możemy mieć aktywnych więcej niż jeden typ biletów, np. bilet tygodniowy na dany obszar metropolitarny oraz bilet międzymiastowy na przejazd do innego miasta. Wypożyczenie samochodu Dla wielu turystów najlepszym rozwiązaniem na zwiedzanie Izraela jest wypożyczenie samochodu. Tym bardziej, że koszty wynajmu w stosunku do ogólnych cen w tym kraju wydają się raczej rozsądne. Ceny potrafią zaczynać się od nawet 50-70 NIS za dzień. Do wypożyczenia samochodu teoretycznie powinny wystarczyć paszport, karta kredytowa wystawiona na imię i nazwisko takie jak w paszporcie oraz polskie prawo jazdy. Niektóre z wypożyczalni w warunkach korzystania zamieściły jednak informacje, że krajowe prawo jazdy jest akceptowane tylko w przypadku wystawienia go w języku angielskim. W takim przypadku możemy potrzebować międzynarodowego prawa jazdy, o którym więcej dowiecie się na tej stronie. Garść informacje praktyczne przed wypożyczeniem samochodu: w Izraelu obowiązuje ruch prawostronny, samochód mogą wypożyczyć jedynie osoby, które ukończyły 21 lat, w przypadku kierowców w wieku 21-25 lat nie wszystkie samochody mogą być możliwe do wypożyczenie, wypożyczalnie mogą również żądać dodatkowej opłaty lub ubezpieczenia, za odbiór lub odstawienie samochodu na lotnisko Bena Guriona doliczana jest specjalna opłata, z wyjątkiem autostrady numer 6 wszystkie pozostałe drogi są darmowe; na autostradzie numer 6 działa system kamer, który automatycznie przydziela opłaty do rejestracji i z których kierowca rozlicza się później z wypożyczalnią, w wypożyczalniach dominują samochody z automatyczną skrzynią biegów, wypożyczonym samochodem nie można wyjechać poza granicę Izraela - dotyczy to również Autonomii Palestyńskiej (Strefa Gazy oraz Zachodni Brzeg), w miastach obowiązuje ograniczenie prędkości do 30 lub 50 km/h, na drogach ekspresowych 80-90 km/h, a na autostradach od 100 do 130 km/h, zapinanie pasów jest obowiązkowe. Przed wypożyczeniem samochodu powinniśmy dokładnie sprawdzić zasady oraz regulamin wypożyczalni. Restauracje Napiwki Napiwki w Izraelu są czymś normalnym. Czasami otrzymując rachunek w restauracji kelner podkreśla, że opłata za usługę nie została wliczona. Zgodnie z informacjami organizacji turystycznych przyjętym standardem jest napiwek 10%, ale chcąc podziękować za obsługę możemy zwyczajnie zaokrąglić kwotę lub zostawić symboliczny dodatek. Sklepy w Izraelu Naszym zdaniem w Izraelu warto trzymać się jednej zasady - omijać małe sklepiki, szczególnie w miastach turystycznych. Małe sklepy potrafią być drogie aż do przesady. Na przykład zwykła woda dwulitrowa może kosztować 6,5 NIS, podczas gdy w markecie kupimy ją za 1,50 NIS lub mniej. Największą siecią supermarketów w Izraelu jest Shufersal (inna nazwa to Supersal), który posiada kilka rodzajów sklepów. Sklepy Shufersal Deal położone są na obrzeżach miast, ale oferują najlepsze ceny. Sklepy Shufersal Sheli znajdują się w centrach miast i również oferuje stosunkowo szeroki asortyment produktów. Sklepy Shufersal Express są malutkimi sklepami typu convenience store, w których wybór produktów będzie zdecydowanie mniejszy. Czy Izrael jest bezpiecznym krajem dla turysty? Na to pytanie nie ma dobrej, uczciwej i uniwersalnej odpowiedzi. Z jednej strony kraj jest w permanentnym kryzysie ze swoimi sąsiadami, co skutkuje napięciami oraz pojedynczymi zamachami terrorystycznymi. Z drugiej jednak strony najbardziej gorącymi obszarami są tereny Autonomii Palestyńskiej (Zachodni Brzeg oraz Strefa Gazy) lub ich najbliższa okolice, gdzie większość turystów po prostu się nie zapuszcza. Za mniej bezpieczne miejsce uchodzi tzw. Wschodnia Jerozolima, gdzie od czasu do czasu występują ataki, jednak głównie na przedstawicieli władz (przede wszystkim żołnierzy). Na pewno warto przed przyjazdem sprawdzać wszystkie alerty oraz śledzić zagraniczną prasę (na przykład BBC, CNN), żeby orientować się w sytuacji na miejscu. Sami korzystamy z alertów Ministerstwa Spraw Zagranicznych Wielkiej Brytanii, które możemy znaleźć pod tym adresem oraz ze strony polskiego ministerstwa - sprawdź. Oprócz sytuacji geopolitycznej Izrael uchodzi jednak za kraj, w którym brutalne przestępstwa (np. napady) są rzadkością. Oczywiście zdarzają się kradzieże kieszonkowe czy z aut, dlatego nie zostawiajmy kosztowności oraz dokumentów bez opieki. Na co uważać w Izraelu? Roaming Turystów rozochoconych polityką roamingu w Unii Europejskiej ostrzegamy, że opłaty za korzystanie z sieci komórkowej w Izraelu potrafią być bardzo wysokie. W grudniu 2018 roku w sieci Play koszty kształtowały się następująco: połączenia wychodzące 8 zł/min, połączenia przychodzące 4,92 zł/min, sms 2 zł, transmisja danych - 4,3 zł/100 kB. Najlepiej już przed wylotem zablokować transmisje danych w ustawieniach telefonu, żeby po powrocie nie doznać szoku. Na szczęście w dużych miastach powinniśmy znaleźć darmowe hotspoty. Pogoda Wybierając się do Izraela, szczególnie w sezonie letnim, powinniśmy spodziewać się wysokich temperatur. Dotyczy to szczególnie części południowej i pustyni Negew, gdzie temperatury dochodzą do niemal 50°. Turyści przebywający w tamtych rejonach powinni mieć ze sobą duży zapas wody oraz nakrycie głowy.

Czy klimat w Gaza (w Izraelu) w lutym jest dobry? Odkryj prognozę pogody w lutym 2024 i przygotuj swoją wycieczkę.

Powrót do: IzraelIzrael Miasta w Izraelu Atrakcje turystyczne Regiony turystyczne Pogoda w Izraelu Mapa Izraela Zdjęcia Praktyczne informacje Zdrowie i bezpieczeństwo Ubezpieczenie turystyczne Ceny i pieniądze Poruszanie się po krajuIzrael w pigułce Oficjalna nazwa Państwo Izraela (hebr. יִשְרָאֵל, Yisra’el, arab. إسرائيل, Isrā’īl)StolicaJerozolimaWalutanowy szekel izraelski (ILS (NIS))Językhebrajski, arabskiLiczba ludności7 653 600Powierzchnia22 072m2ReligiajudaizmUstrójrepublikaNajtańsze bilety lotnicze w sieci Kup teraz Wycieczki do Izraela Hotele w Izraelu Mapa IzraelaMapa IzraelaLokalizacja IzraelaMapa topograficzna IzraelaMapa podziału Izraela na dystryktyDowiedz się więcej o Izraelu Praktyczne informacje Zdrowie i bezpieczeństwo Ceny i pieniądze Ubezpieczenie turystyczne Poruszanie się po kraju Izrael w pigułce Oficjalna nazwa Państwo Izraela (hebr. יִשְרָאֵל, Yisra’el, arab. إسرائيل, Isrā’īl)StolicaJerozolimaWalutanowy szekel izraelski (ILS (NIS))Językhebrajski, arabskiLiczba ludności7653600Powierzchnia220722ReligiajudaizmUstrójrepublikaIzrael - więcej informacji Zobacz na mapie Miasta Atrakcje turystyczne Regiony turystyczne

Pogoda w Nazaret w sierpniu 2023. Pogoda w Nazaret w sierpień pochodzi z danych statystycznych opierających się na ostatnich latach. Możesz zobaczyć statysktyki meteorologiczne dla całego miesiąca, ale także nawigując through the tabs dotyczące początku, środku i końca miesiąca.

Izrael jest krajem położonym w Azji Zachodniej u wschodnich wybrzeży Morza Śródziemnego. Od Północy graniczy z Libanem, od Północnego-Wschodu z Syrią, od Wschodu z Jordanią i od Południowego- Zachodu z Egiptem. Na Południu ma dostęp do Morza Czerwonego. Na pograniczu Izraela, Autonomii Palestyńskiej i Jordanii leży Morze Martwe. Do Państwa Izrael przylega Autonomia Palestyńska, czyli tereny podległe Palestyńskiej Władzy Narodowej - Strefa Gazy, oraz tzw. Zachodni Brzeg. Kwestia stolicy pozostaje sporna. Władze izraelskie ustanowiły jednostronnie stolicę w Jerozolimie, jednak społeczność międzynarodowa nie uznaje tej decyzji, uważając miasto Tel Aviv za główny ośrodek kraju jest zróżnicowany pod względem geograficznym: w rejonie nadmorskim rozciąga się Równina Szaron, którą zamieszkuje ok. 70 % ludności kraju, na Północy wznoszą się góry Galilei, Karmelu i Wzgórza Golan, Południe to obszar pustyni Negew. Na takie ukształtowanie terenu ma wpływ Rów Jordanu, którym płynie najdłuższa rzeka kraju - Jordan. Ziemie, na których położony jest Izrael wiążą się z bogatą historią 3 największych religii: judaizmu, chrześcijaństwa i islamu. Do tego świętego miejsca, pomimo niestabilnej sytuacji w kraju, co roku przybywa wielu turystów i pielgrzymów. Izrael kusi pięknymi zabytkami, miejscami kultu, ale także uzdrowiskami położonymi nad Morzem Martwym. Gdzie spędzić wakacje? Izrael ma dostęp do 3 mórz: Śródziemnego, Martwego i Czerwonego. Chociaż wybrzeże tego ostatniego po stronie izraelskiej ma długość zaledwie 7 km, to tam znajduje się główny ośrodek wypoczynkowy kraju - Ejlat. Dzięki leczniczym właściwościom wód Morza Martwego, u jego wybrzeży powstały miejscowości uzdrowiskowe, takie jak En Boqeq. Turyści przyjeżdżając do Izraela skupiają się głównie na zwiedzaniu zabytków, jednak warto oddać się chwili odpoczynku i zregenerować siły w jednym z wymienionych miejsc. Co warto zwiedzić Izrael jest dość młodym krajem, ale historia ziem, na których powstał sięga wielu tysięcy lat przed nasza erą. To tu powstawały pierwsze osady ludzkie i to tu rozgrywały się najważniejsze wydarzenia związane z religiami, takimi jak judaizm, czy chrześcijaństwo. Cały obszar dzisiejszego Izraela usiany jest starożytnymi twierdzami, jak Masada, ruinami najstarszych siedlisk ludzkich zakładanych na pustyni, jak Jerycho, czy Qumran, oraz pozostałościami po starożytnych miastach jak np. Cezarea. Znajdziemy tu ośrodki kultu trzech wielkich religii monoteistycznych, które skupia w sobie chociażby największe miasto Izraela - Jerozolima. W Izraelu narodziło się chrześcijaństwo, dlatego też znajdziemy tu wiele ważnych dla jego wyznawców miejsc, jak Betlejem, Nazaret, Kafar Kanna, czy okolice Jeziora Tyberiadzkiego. Będąc w tym kraju warto także odwiedzić większe ośrodki miejskie: Tel-Aviv i Hajfę, skąd można udać się do Akki, będącej z kolei najświętszym miejscem innej religii monoteistycznej - baha’i. Na całym terytorium Izraela znajdziemy wiele kościołów, synagog i meczetów. Jest to miejsce, które co roku przyciąga rzesze pielgrzymów z całego świata, nie na darmo nazywane Ziemią Świętą... Czas lokalny: GMT + 2 godziny, w okresie letnim GMT + 1 godzina. Czas przelotu: Warszawa - Tel Aviv - ok. 3,5 h. Galeria zdjęć (liczba zdjęć: 1162)CiekawostkiCiekawe miejsca . 11 400 445 390 39 25 247 466

gdzie jest izrael mapa