Śledź na bieżąco sytuację w Ukrainie – sprawdź relacje na żywo Onetu Wszystko za sprawą tego, że siły zbrojne Federacji Rosyjskiej są naprawdę potężne i nie bez powodu zajmują drugą pozycję w rankingu serwisu Global Firepower, który śledzeni to, jak wielką armią dysponuje wybrane państwo. Oczywiście są to dane niedokładne (oprócz zwierzchników wybranego wojska nikt nie zna precyzyjnych informacji na ten temat) i należy traktować je z odpowiednim dystansem, jednak pozwala to nam przynajmniej w przybliżeniu poznać, o jakim potencjale militarnym mówimy. Przed atakiem Rosji na Ukrainę wiele mówiło się o tym, że w przypadku eskalacji konfliktu dojdzie do starcia Dawida z Goliatem. Cóż, trudno się z tym nie zgodzić, zwłaszcza że na papierze rosyjska armia prezentuje się jako siła, z którą muszą się liczyć zarówno pojedyncze państwa, jak i międzynarodowe sojusze. Mimo to w przekazach medialnych wojska agresora ukazywane są jako zdezorganizowana siła, która zalicza wpadkę za wpadką, tracąc przez własną nieuwagę bezpieczny system komunikacji lub dopuszczając do strat istotnego personelu, w tym dowództwa. Oliwy do ognia dolewa Ukraiński Sztab Generalny, który od 24 lutego, czyli dnia ataku Rosji na Ukrainę, podaje, jak wielkie straty ponoszą siły zbrojne Federacji Rosyjskiej. Fanpage jest cały czas aktualizowany i tu również zalecana jest rozwaga, ponieważ tak naprawdę nie wiemy, jak dokładnie wyglądają straty po obu stronach, a jedyne dane, jakimi dysponujemy, pochodzą właśnie od ukraińskiego dowództwa. Tu również nie są podawane szczegóły (np. jakie konkretnie czołgi czy myśliwce udaje się unieszkodliwić), jednak na podstawie dostępnych informacji można oszacować, jak dotychczas zaprezentowane szacowane straty wypadają na tle całego potencjału militarnego rosyjskiej armii. Przeczytaj także: Miliardowe straty rosyjskiej armii w Ukrainie. Oto sprzęt, jaki straciło wojsko Putina Dane, jakie znalazły się w poniższej tabeli, dotyczą całkowitych strat, jakie rosyjskie wojsko poniosło od 24 lutego do 14 marca. Ukraińcy w swoich wyliczeniach nie podają informacji o marynarce wojennej, ale jeśli chcecie wiedzieć, jak prezentują się rosyjskie siły morskie, zachęcamy do sprawdzenia naszego porównania potencjału militarnego Rosji i Ukrainy sporządzonego przed atakiem rosyjskiej armii. Straty Stan sprzed ataku Personel ok. 12 tys. 850 tys. (dotyczy tylko aktywnego personelu wojskowego) Pojazdy opancerzone co najmniej 1249 szt. 30 tys. szt. Czołgi co najmniej 384 szt. 12,4 tys. szt. Artyleria ok. 150 szt 14 tys. szt. (artyleria samobieżna to 6,5 tys. szt., a holowane jednostki artyleryjskie to 7,5 tys. szt.) Wyrzutnie pocisków rakietowych 64 szt. 3,3 tys. szt. Samoloty 77 szt. 1956 szt. (772 szt. to myśliwce, 739 szt. to samoloty bojowe do atakowania celów na lądzie i 445 szt. to samoloty transportowe) Śmigłowce 90 szt. 2,044 tys. szt. (1,5 tys. szt. to śmigłowce wielozadaniowe, a 544 szt. to śmigłowce bojowe) Warto dodać również, że Ukraińcy skutecznie niszczą ciężarówki transportowe Rosjan — według aktualnych danych rosyjska armia straciła 617 szt. tego typu pojazdów. W poniższej galerii umieściliśmy natomiast część sprzętu, jakim dysponują siły zbrojne Federacji Rosyjskiej oraz ile maszyn znajduje się na ich stanie. Tu również uczulamy, że są to dane przybliżone, gdyż — jak już wspominaliśmy — nie dysponujemy dokładnymi informacjami na ten temat. Przeczytaj także: Co powinien zawierać i jak jest zbudowany schron przeciwatomowy? Wyjaśniamy /12 Śmigłowiec Mi-8 — ok. 746 szt. Yura Taratunin / Shutterstock To najpopularniejszy śmigłowiec, jaki znaleźć można w siłach powietrznych Ukrainy, który przystosowany jest przede wszystkim do transportu żołnierzy (do 24 żołnierzy z pełnym ekwipunkiem). Konstrukcja ta nadaje się również do walki — w zależności od modyfikacji montuje się działka i karabiny maszynowe lub pociski niekierowane. /12 Śmigłowiec Mi-24 — ok. 330 szt. Vectorkel / Shutterstock Mi-24 osiąga prędkość 335 km na godz., ma zasięg 450 km i maks. pułap na poziomie 4,9 km. Śmigłowiec dysponuje też niezwykle szerokim uzbrojeniem. Począwszy od różnorodnych działek, przez bomby, wyrzutnie rakiet, aż po przeciwpancerne pociski kierowane. Mi-24 to także niezwykle doświadczona konstrukcja. Swój bojowy debiut zanotowała pod koniec lat 70. i od tamtego czasu uczestniczy w konfliktach wojskowych na całym świecie, prezentując swoje nieprzeciętne bojowe możliwości. Mi-24 to przede wszystkim śmigłowiec atakujący, ale może też w ograniczonym stopniu pełnić funkcję transportową, przenosząc do ośmiu osób, nie licząc załogi. Konstrukcja doczekała się licznych modyfikacji i znaleźć ją można w siłach powietrznych wielu armii, w tym Polski, Ukrainy czy właśnie Rosji, skąd wywodzi się ten statek powietrzny. /12 Śmigłowiec bojowy Kamov Ka-52 — ok. 101 szt. SpaceKris / Shutterstock Ka-52 Aligator to zmodyfikowana wersja jednomiejscowego śmigłowca szturmowego Ka-50. Jedyną różnicą jest właściwie tylko dodanie miejsca dla drugiego członka załogi obok pilota operatora, a nie w systemie tandem. Aby nie zwiększać masy konstrukcji, obniżono poziom opancerzenia kabiny oraz zmniejszono zapas amunicji do głównego działka z 460 do 240 naboi. Sama konstrukcja pełnić może funkcję śmigłowca dowodzenia i organizowania pola walki, ale dzięki swoim możliwościom ofensywnym może brać aktywny udział w walce. /12 Bombowiec Su-24 — 274 szt. JetKat / Shutterstock Podobnie jak większość uzbrojenia sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej, Su-24 pochodzi z czasów ZSRR, jednak dzięki licznym modyfikacjom, statek powietrzny otrzymał nowe życie i obecnie jest jedną z częściej wykorzystywanych samolotów w rosyjskiej armii. Konstrukcja sterowana jest przez dwóch pilotów, którzy do dyspozycji mają zarówno działko kal. 23 mm, jak i bomby oraz rakiety wchodzące w skład tzw. uzbrojenia podwieszanego, którego łączna masa to — w zależności od wersji — od 7 do 8 tys. ton. /12 Samolot wsparcia Su-25 — 194 szt. Aleks49 / Shutterstock Ten poddźwiękowy samolot służy przede wszystkim do wspierania działań piechoty poprzez niszczenie pojedynczych celów naziemnych takich jak czołgi. Wykorzystywane jest do tego uzbrojenie podwieszane (łączna masa 4340 kg), a sam samolot ma również do dyspozycji dwulufowe działko kal. 30 mm. /12 Myśliwiec MiG-29 — ok. 251 szt. Digital Combat Simulator MiG-29 to dwusilnikowy myśliwiec zaprojektowany jeszcze przez Związek Radziecki w latach 70. ubiegłego wieku. W założeniach miał on stanowić odpowiedź ZSRR na amerykańskie myśliwce F-15 i F-16, wchodząc do służby w 1982 r. Samolot był też regularnie modyfikowany i ulepszany. W kolejnych latach otrzymywał lepsze silniki, system sterowania HOTAS, nowocześniejszy radar czy czujniki podczerwieni. Niektóre samoloty dostały także możliwość tankowania w powietrzu. MiG-29 to także niezwykle popularny myśliwiec. Obecnie lata on w siłach powietrznych wielu krajów, w tym także w polskiej armii, gdzie trafił w latach 1989-1990. Największą liczbą tych maszyn dysponuje jednak Rosja. /12 Myśliwiec/bombowiec Su-35 — ok. 78 szt. vaalaa / Shutterstock Daleka modernizacja samolotu Su-27. Mimo podobnego wyglądu samego płatowca, Su-35S od Su-27 odróżnia niemal wszystko — począwszy od większej długości i rozpiętości skrzydeł, poprzez większą o dwie tony masę własną, mocniejszy silnik z wektorowanym ciągiem i znacznie nowocześniejszy radar umożliwiający śledzenie nawet 30 celów jednocześnie, z możliwością jednoczesnej próby zestrzelenia 8 z nich. Maks. prędkość samolotu to 2400 km/h, a jego zasięg to 3600 km. /12 Wielozadaniowy samolot Ił-76 — ok. 109 szt. Steve Lynes / Wikipedia/Creative Commons Ił-76 to wszechstronna konstrukcja, która może pełnić nie tylko funkcję samolotu transportowego, latającego centrum dowodzenia lub powietrznego tankowca, ale też samolotu do walki powietrznej. /12 Czołg podstawowy T-14 Armata — od 70 do 100 szt. Vitaly V. Kuzmin / Czołg ten — podobnie jak wiele innych rodzajów uzbrojenia — został po raz pierwszy zaprezentowany publicznie na paradzie z okazji Dnia Zwycięstwa w Moskwie 9 maja 2015 roku. Czołg jest jednym z "produktów" bazujących na koncepcji uniwersalnego podwozia ciężkich pojazdów bojowych Armata. Cechą odróżniającą ten czołg od wcześniejszych rosyjskich konstrukcji jest bezzałogowa wieża czołgu, co w połączeniu z odseparowaniem załogi od składu amunicji, powinno znacząco podnieść przeżywalność załogi na polu bitwy, w razie trafienia tej jednostki. Zasięg operacyjny czołgu to ok. 500 km, głównym uzbrojeniem jest nowa gładkolufowa armata 2A82 kal. 125 mm, w przyszłości planowane jest użycie jeszcze mocniejszej, również gładkolufowej armaty 2A83 kal. 152 mm. To także jeden z najszybszych czołgów współczesnego pola walki. Pojazd rozpędza się podobno nawet do prędkości 90 km/h. /12 Czołg podstawowy T-90 — ok. 400 szt. w różnych wersjach, w tym najnowszej T-90M Vitaly V. Kuzmin / Wikipedia/Creative Commons Co prawda czołg T-90 w pierwszej wersji pojawił się na uzbrojeniu sił zbrojnych Rosji jeszcze w ubiegłym wieku, to jednak okazała się to konstrukcja podatna na daleko idące modernizacje i usprawnienia, czego wynikiem jest najnowsza odmiana tego czołgu T-90M Proryw. W swojej aktualnej odmianie, zaprezentowanej w 2017 roku, wyposażony został w wielowarstwowy pancerz nowej generacji, wspomagany przez elementy pancerza reaktywnego 4S23 Relikt, co jest rozwiązaniem lepszym (i cięższym) od pancerza Kontakt. Odpowiedź na pytanie, czemu Rosjanie wprowadzili modernizację do standardu T-90M wobec faktu, iż jednocześnie w ich siłach pancernych debiutuje zupełnie nowa jednostka T-14 Armata, jest oczywista. Rosja ma duże zapasy starszych T-90 i ich modernizacja do standardu T-90M jest tańsza i bardziej opłacalna niż budowa równie dużej liczby T-14 Armata. Z innych nowości w wersji M warto też wymienić nowy system kontroli ognia, system nawigacji satelitarnej i nowoczesny system kontroli środowiska. /12 Armatohaubica samobieżna 2S35 Koalicja-SW — ok. 760 szt. Vitaly V. Kuzmin / Wikipedia/Creative Commons Nowoczesna armatohaubica 2S35 Koalicja-SW to następca dotychczasowo wykorzystywanych w armii Rosji haubic 2S19 Msta-S. O ile jednak 2S19 Msta-S był jednostką załogową, to Koalicja-SW jest haubicą z bezzałogową wieżą wyposażoną w zupełnie nową armatę 2A88, kaliber 152 mm. Sprzęt wyposażony został w system automatycznego ładowania amunicji zapewniający szybkostrzelność rzędu 10, 16 czy nawet 22 strzały na minutę (różne źródła podają różne wartości, 22 strzały to wartość podawana przez źródła rosyjskie, najprawdopodobniej propagandowo przeszacowana). Wydłużona lufa ma nowatorski system chłodzenia i pięcioszczelinowy klasyczny hamulec wylotowy. Wiele szczegółów tej konstrukcji nie jest znanych. Ostatnio (w ubiegłym roku) Rosja zaprezentowała również tę haubicę na podwoziu kołowym. Strzelać z niej można wieloma typami amunicji: klasyczną odłamkowo-burzącą, jak również amunicją dymną, oświetlającą czy nawet nuklearną, bądź naprowadzanymi (laserowo lub za pośrednictwem satelitarnej sieci GLONASS) pociskami precyzyjnymi. Jej zasięg przy zastosowaniu standardowej amunicji to ok. 40 km. Nowy pokładowy system kierowania ogniem może otrzymywać wskazania celów z różnych źródeł (odrębnych stacji dowodzenia, wysuniętych punktów zwiadowczych itp.). /12 Zapraszamy jednocześnie do odsłuchania najnowszego odcinka podcastu Technicznie Rzecz Biorąc. Tym razem rozmawialiśmy o działaniach Anonymous oraz wojnie dezinformacyjnej, jaka toczy się także w polskiej sieci w związku z napaścią Rosji na Ukrainę. Czy zwykły Polak może jakoś pomóc? Odpowiedź znajdziecie poniżej: